Yeni Bir İş

Ne çabuk geçmiş kocaman Nisan ayı ! Birinci görüşme, ikinci görüşme, referans kontrolü, bekleme, bekleme, bekleme… derken geldi teklif, verdim istifayı. Yenilik iyidir. Yerinde saydığını, hatta aşağı çekildiğini hissediyorsan, oda yetmiyor açık açık görüyorsan yenilik şarttır. İkinci değil ilk evimden ayrılıktı bu ama ne yalan söyleyeyim pek iyi oldu.

Start-up’an kurumsala geçişte aradaki farkları net gözlemliyorum şu günlerde. Start- up da sürüne sürüne öğrendiklerimi kurumsalda gerine gerine uyguluyorum. Geçen gün ütü yaparken günümün nasıl geçtiğini düşünüyordum içimden. Kendi kendime “aferin kız sana” derken buluverdim kendimi. 🙂

Benimki ilk zorlukta kaçanların şımarıklığından değildi. En azından ben buna inanmayı seçiyorum. Evet, eskiye göre iş ve maddi anlamda daha ferah bir hayatı seçmiş olabilirim, eskiden işe 1.5 saatte giderken şimdi en trafikli zamanda 30 dakika da gidiyor da olabilirim ama inanın sonuna kadar direndim. Orada insanların bana ihtiyacı olduğunu düşünüyor, uğraşıyordum. Ama bazı kırgınlıklarla, zorluklarla, içeride yardımcı olacak insanın kalmamasıyla aynı zamana denk gelen bir teklifi imkanı yok kaçıramazdım. Veda mailimi Doğa’ya okurken ağladım, ama dedim ya ne yalan söyleyeyim pek iyi oldu. “Potansiyelime değer veriliyor !” İşte benim motivasyonum bu. Bir ay oldu bile. Umarım yeni işim aynı heyecanıyla ve huzurla uzun yıllar devam eder.

Zırt pırt iş değiştirenleri sevmez IK’cılar benden söylemesi. Sizde benim gibi hiç olmazsa biraz dayanın zorluklara. Zorluklar eğitiyor. Ama tabi beklentiler ve ihtiyaçlar tartının bir tarafına, yeni teklif diğer tarafına 😉  karar senin. Ne derim ben hep “zaman çabuk geçiyor azizim” yaşamaya bakıcaksın !

Eski işimden yanıma kar kalan dostlarım oldu. Şimdi vakit hiç kopmadan yaşlanma vakti.

🎈